Purmerend
Solidair

Peters verhaal

Want wanneer andere belangen prefereren boven medemenselijkheid, verliezen wij dan niet onze menselijkheid?

Mijn opa was in mei 40 gelegerd op de Grebbe, hij vertelde wel over de oorlog maar over deze periode zei hij slechts, “Wat ik gezien heb, hoeven jullie niet te weten”. En dan te bedenken dat straks, in een ander land maar toch dichtbij, weer diverse generaties dat krijgen te horen van opa’s, vaders, moeders, broers en zussen: “Wat ik gezien heb, hoeven jullie niet te weten”. Mijn moeder, zijn dochter, geboren net na de oorlog had een tante Sjaan en oom Sjoerd in Scheveningen. Alleen hadden zij geen familie in Scheveningen, Sjaan en Sjoerd waren deel van de 300.000 mensen die moesten evacueren, verdreven voor de Atlantikwall. Ook had mijn moeder een oom Niek uit Amsterdam, zo noemde ik hem ook, ook geen familie.

Mijn vader, een paar jaar ouder dan mijn moeder, had in zijn prille bestaan en peuterjaren soms een nichtje of neefje op bezoek, kinderen van stakende spoorwegarbeiders. Een vader die zich heimelijk verborg om niet te moeten werken voor de bezetter. Wat later kreeg mijn vader er twee broers erbij, 2 Joodse jongemannen (broers) die een nieuw onderkomen nodig hadden nadat hun onderduikadres was gebombardeerd. Dat gewoon in een dorp in Nederland, zo’n 80 jaar gelee. Mijn oma, praatte graag en veel. Ik zie ze nog zitten, mijn oma en hij met de keppel (kippa). Hoe vaak hebben zij bepaalde momenten herbeleeft?

Met alle verhalen en opgevraagde archiefstukken het verhaal proberen lezen van toen. Waarom waren die mensen zo als ik ze ken? Wat ik wel weet, is dat ik geen idee heb hoe ik zou handelen in dergelijke situaties. Gelukkig maar, zou je zeggen. Maar die verhalen maken wel duidelijk hoe belangrijk democratie is, vrijheid en veiligheid. En hoe fragiel dit soms lijkt in de tegenwoordige tijd.

Wat ik wel kan doen en doe is hen die opzoek zijn naar veiligheid welkom te heten. Want wanneer andere belangen prefereren boven medemenselijkheid verliezen wij dan niet onze menselijkheid?

Peter (55 jaar)

← Terug